Propolis is geen stof die de bijen zelf produceren, ze verzamelen het van de knoppen van bomen (vooral van populieren, kastanjes en naaldbomen). Ze maken er onder andere de kieren in de kast of korf mee dicht.

Het blijkt dat er vele klachten mee te behandelen zijn.

Er is geen vaste dosering aan te geven, soms zijn enkele druppels van de tinctuur (3x per dag) voldoende, soms zijn grotere hoeveelheden nodig. Propolis kan langdurig tot grammen per dag zonder schadelijke gevolgen ingenomen worden. Het tast de darmflora niet aan (in tegenstelling tot synthetische antibiotica) en men kweekt geen immune bacteriestammen. Aanbevolen wordt om te beginnen met 4x 10 à 15 druppels per dag waarvan het laatste voor het slapen gaan.

Huidklachten: brandwonden, o.a. zonnebrand, schaafwonden, sneetjes, slecht helende wonden, etc. (bij grotere open wonden kunt u beter wat tinctuur op een gaasje doen en de alcohol laten verdampen), droge eczeem (natte eczeem niet behandelen met propolis). Ook aambeien en spataderen kunnen met propolis behandeld worden. Acne en in mindere mate psoriasis kunnen zeer goed met propolis behandeld worden, ook hier geldt weer: zowel in- als uitwendig gebruiken. Spijsvertering en mondholte: keelpijn (10 druppels op een stukje brood) aften (aanstippen met tinctuur), slechte adem, tandvleesontsteking.

Pas op: Propolis kan vlekken op uw kleding maken bij uitwendig gebruik, doe er dus verband om of gebruik een oud T-shirt (bij oorklachten een oud kussensloop), bij kleding die u kunt wassen op 90° gaat het er wel uit.

De praktijk heeft uitgewezen dat ca. 1 op de 2000 mensen allergisch kan reageren op propolis. Dit uit zich door een jeukerig gevoel op de huid bij uitwendig gebruik of door een onaangenaam gevoel in de keel bij inwendig gebruik. Het is dus aan te bevelen dit eerst even uit te proberen door een druppel in de elleboogholte aan te brengen, wordt dit rood en branderig dan kunt u het beter niet gebruiken.